“Çağlar gece yarısı birden uyanıverdi. Tuvalete gitmesi gerekiyordu. Ama babası koridorun ışığını açık bırakmayı unuttuğu için tuvalete sabah gidebilecekti. Çünkü Çağlar karanlıktan korkuyordu! Ne var ki Çağlar giderek sıkışıyordu. Onu, abisi Fırat kurtardı. Koridordaki ışığı yaktı ve sorun çözüldü.

Çağlar ertesi akşam abisinin odasında uyudu. Çok mutluydu. Ama babası bunun bir çözüm olmadığını söyledi. Sabah ilk iş Çağlar’a bir el feneri aldı. Bu el fenerinin Çağlar’ın karanlık korkusunu yenmesinde önemli bir rolü oldu; tabii bir de arkadaşı Pelin’in…”