Sabah olmuştu. Annem odamın perdelerini açtı. Güneş odayı ışıl ışıl aydınlatmaya başladı. Annem bana gülümseyerek, “Günaydın yavrum!” dedi.
Elma Ağacı
Bu içerik TÜRKİYE ZEKA VAKFI tarafından sağlanmıştır. İllüstrasyon: Gülşah Alçın Özek |
Kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı. Sofrada bal ve kaymak bile vardı. Kek de mis gibi kokuyordu. “Elmalı kek yaptım” dedi annem. “Bak bakalım beğenecek misin?” Kek gerçekten de nefis olmuştu. Annem onu benim kırmızı elmalarımla yapmıştı.
Annem ben daha bebekken alıp dikmiş o elma fidanlarını. Hep anlatır bana. “Ben bu fidanları diktiğimde sen daha kucağımdaydın. Seninle birlikte yemeyi hayal etmiştim” der. Ben yürümeye başladığımda birlikte sulamışız fidanları. Fotoğraflardan görmüştüm. Elma ağacımız benimle birlikte büyüdü.
Bu yıl anaokuluna başladım ben. Yakın zamanda da elmalar olgunlaştı. Elma ağacım bana okula başlama hediyesi verdi. Annemin yaptığı keki okula götüreceğim. Arkadaşlarıma ve öğretmenime de ikram edeceğim.